Florida 2007

Zaterdag 20 oktober.

Vandaag weer een hoogtepunt in de vakantie. In Lakeland wordt ieder jaar een autofestival gehouden met elk jaar een ander thema. Dit jaar zijn het American Muscle Cars en European Race Cars. Verleden jaar waren wij ook volle moet gegaan op de Zondag maar bij aankomst bleek er al niets meer te zijn. De Zondag is echt een opruim en vertrek dag dus besluiten we dit jaar maar op de Zaterdag te gaan.
We staan vroeg op en eten een ontbijt op de kamer. We willen er echt op tijd zijn dus vertrekken vroeg. Bij de afrit van Lakeland gaan we snel nog even naar Starbucks voor een lekkere bak koffie.

Photo by W.S.Mol ©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands

Als we in Lakeland aankomen vallen onze monden open van wat we allemaal zien op straat. Zo ontzettend veel mooie auto's. We zoeken een parkeerplaats, en vinden die al snel. Je zou verwachten dat met zo'n evenement alle parkeerplaatsen van dit kleine stadje al vol zijn maar dit is Amerika het land van de auto's dus parkeerplaats genoeg. Video en foto apparatuur mee, 2 lege videobandjes goed voor 3 uur opname en 2GB kaart in de fotocamera goed voor 350 foto's en nog een reserve kaart van 1GB in de tas want je weet maar nooit.
We lopen naar het centrum, 3 straten verderop, en vallen direct met onze neus in de boter. Rijen met Muscle Cars uit de '60s en '70s. In één woord....geweldig. Ik neem een gratis krantje met programma mee en zie dat de speciale gast dit jaar niemand minder dan Sir Sterling Moss is. Wat zou dat geweldig zijn als we die kunnen zien. Ton heeft deze legende al meerdere keren gezien maar ik nog nooit in levende lijve.
Hieronder een collage van foto's die we voor de lunch hebben bewonderd.

Photo by W.S.Mol ©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands

Als we op een gegeven moment een Plymouth GTX 440 staan te bewonderen, maak ik zoals bij iedere mooie auto veel detail foto's. Ik word aangesproken door de eigenaar die vraagt of ik opzoek ben naar detail fouten. We raken aan de babbel met deze man en hij verteld met veel trots zijn verhaal over deze prachtige wagen. Hij heeft als tiener deze auto gekocht toen hij bij de Plymouth dealer werkte. En zoals het zo vaak gaat met tieners had hij toen niet zo veel geld om veel met de auto te rijden. Hij houdt hem wel en zo komt het dat er nu nog maar 16261 mile (26017 km) op de teller staat. De wagen is werkelijk in top conditie en tot in het kleinste detail nog in orginele staat. Echt SUPER !!

Photo by W.S.Mol ©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands
We praten een lange tijd met deze man, die vroeger hoofdredacteur is geweest van Mopar Magazine, en gaan dan lunchen. We vragen aan Greg, zo heet deze man, waar we lekker kunnen eten en hij verteld ons over een diner een stukje verderop helemaal in Hot Rod stijl. Echt iets voor ons. Als we richting de diner lopen zien we nog een geweldige "Barn Find". Een Packard Twelve uit 1937 die in Juli 2004 in een schuur is gevonden en die in exact die staat te zien is. Alle spinnenweb en vogelpoep zit er nog op en de spullen die toen in de auto zijn achter gebleven liggen gewoon nog op de achterbank.

Photo by W.S.Mol ©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands

***De rest van het verslag van deze dag volgt z.s.m.***

Vrijdag 19 Oktober 2007

Ook vandaag weer een dag Biketober Fest. We staan op een redelijke tijd op, maken een heerlijke bak koffie en eten een ontbijtje. Ik stort de koelbox vol met ijs en laad hem vol met water, diet Sunkist en andere versnaperingen.

De rit naar Daytona hebben we in al die jaren nu al zo veel gereden dat het bijna gewoon lijkt. Maar dat is het natuurlijk niet, het is natuurlijk nog steeds iets speciaals. We genieten dan ook nog steeds van iedere kilometer en van alles wat we onderweg zien.

Het is heerlijk weer, zo'n 30 graden, en Ton heeft toch een spijkerbroek aangetrokken. En waarom ??? Nou dat is omdat vandaag een bijzondere dag is voor Ton. Hij gaat vandaag op een Boss Hoss rijden en 1 vereiste is dat je een lange broek draagt. Aangekomen in Daytona rijden we op ons gemak naar het hotel naast de Speedway omdat je daar altijd makkelijk kan parkeren. We rijden met onze raampjes open omdat we willen genieten van alle mooie geluiden om ons heen. Het is wel warm maar met de airco op voluit is het aardig vol te houden.

We parkeren de auto, nemen wat te drinken mee uit de koelbox en lopen naar het terrein naast de Speedway. Daar staan naast al de chopper bouwers ook enkele grote fabriekanten. HD, Victory, Triumph en natuurlijk een Boss Hoss Dealer. Verleden jaar wilde Ton al een ritje maken maar had toen geen lange broek aan dus dat ging helaas niet door toen. Daarom zijn we dit jaar goed voorbereidt gekomen. Het is aardig druk bij Boss Hoss, daarom sluiten we maar gelijk achterin de rij aan.

Er is genoeg te zien tijdens de lange wachttijd in de rij, en ook moet Ton een formulier invullen en zijn motorrijbewijs achterlaten. De man van Boss Hoss kijkt wat raar naar Ton's rijbewijs want zo'n groot rijbewijs ziet hij niet vaak omdat de Amerikaanse rijbewijzen van het credit kaart model zijn. Het dragen van een helm is in Florida niet verplicht maar hier moet i.v.m. veiligheidseisen van de dealer het wel.

En dan is het wachten....wachten....wachten. Er is nog 1 groep voor ons en het lijkt wel of het uren duurt eer zij terug zijn. Dat zal wel door de spanning komen want is het is natuurlijk een belevenis het rijden op zo'n mega monster.
En dan is het eindelijk zover, de groep komt terug en de mensen van de dealer checken de motoren nog even en dan mag iedereen van Ton z'n groep op de motor plaats nemen.

Photo by W.S.Mol ©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands
De spanning is op Ton z'n gezicht af te lezen. Als iedereen heeft plaatsgenomen vertrek de groep met een hoop gebrul. Wat is dat gaaf zeg !
Als Ton terug komt heeft hij een smile van oor tot oor. Helemaal lyrisch is hij. Wat een belevenis, wat een machine ! Als hij is bijgekomen van het avontuur gaan we over het middenterrein lopen. Er is weer zo veel te zien. Hier een collage van foto's van het middenterrein:

Photo by W.S.Mol ©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands
Na een vermoeiende wandeling over het middenterrein gaan we naar Main Street. Hier is het altijd zo ontzettend gezellig. Heel Main Street staat vol geparkeerd met motoren en iedereen loopt op en neer over de smalle trottoirs. Er zitten redelijk veel café's en bij de één is de muziek nog harder dan bij de ander. We besluiten bij een café aan de overkant te blijven staan en genieten van alles wat voorbij loopt en de algehele sfeer op straat en bij dat café.
Er rijdt zoveel voorbij, en ik besluit om foto's te maken van bikers. Geweldig...wat een bonte verzameling van types.

Photo by W.S.Mol ©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands
Na een vermoeiende dag rijden we terug naar huis en eten nog even wat bij Chick-fil-A.

Donderdag 18 oktober 2007

Vandaag de eerste Biketober Fest dag. Lekker een beetje uitgeslapen tot 9 uur en op ons gemak koffie gedronken en wat brood gegeten.

Na het ontbijt vertrokken richting Daytona. Het komend weekend is Biketober Fest maar ze beginnen met opbouwen en andere voorbereidingen al een paar dagen van te voren.

Als we de snelweg afkomen gaan we eerst langs Cycle World Daytona. Dat is een motorzaak in het gebouw waar vroeger Klassix zat. Dat was een classic car dealer die helaas een paar jaar geleden failliet is gegaan. Best wel mooie bikes daar en het parkeerterrein staat ook aardig vol met bikes, bikers en bikerchicks. Geweldig allemaal !! En wat een sfeer !! Erg gezellig en totaal geen agressie.

We kunnen wel lang blijven genieten maar moeten door want er is nog zoveel te zien. We gaan weer rijden. Een stuk verder ligt het beroemde circuit van Daytona en daar zijn altijd de Japanse fabriekanten met hun producten. We zoeken een parkeerplaats en gaan aan de wandel.

Het is al aardig warm dus dat wordt weer lekker zweten. We lopen een rondje en zijn dan al een paar kilo afgevallen van het zweten. Tjonge zeg, wat een hitte !!

Het loopt al aardig tegen lunch tijd dus we besluiten om te gaan lunchen bij Taco Bell. Aan de overkant van het circuit zit een Taco Bell dus we zitten al snel aan de taco's...heerlijk. Lekker genieten van de airco zitten we aan het raam onze taco's op te peuzelen en te genieten van al het moois wat langs rijd. Naast de Taco Bell zit een Hooters restaurant en dat is een geliefde plek voor die bikers natuurlijk vanwege al die mooie dames met strakke topjes die daar werken. Op een gegeven moment komt een groepje bikes aan rijden en 1 van die bikers is zo aan het kijken naar die dames dat hij onderuit gaat met zijn mooie Harley.....KLETS !!! Zonde hoor, maar eigen schuld dikke bult en grote schade. Moet je maar opletten.

We kunnen wel uren blijven zitten maar gaan toch maar weer verder. We rijden via de International Speedway Boulevard naar Beach Street. Aan die weg zitten diverse motor zaken en natuurlijk ook een Harley dealer. Die organiseert ook altijd van alles. Genoeg te zien.

Ook daar lopen we aardig wat af en maken we vele foto's

Het wordt al weer aardig laat maar besluiten toch nog even naar Main Street te gaan. Altijd leuk om doorheen te rijden en kijken naar al die bikes en bikers. We zijn al aardig moe en de voeten doen behoorlijk pijn maar gaan toch maar proberen te parkeren en willen dan toch Main Street op lopen. Na veel zoeken vinden we eindelijk een parkeerplaats vlak bij het strand. We stoppen kwartjes in de parkeermeter en gaan richting Main Street. We lopen aan de ene kant van de straat richting het einde van Main Street en gaan dan via de andere kant weer terug. Wat is het hier toch altijd waanzinnig. Nu al aardig druk ook al is het eigenlijk nog niet officieel Biketober. We blijven voor onze favoriete bar staan en kijken een uur of 2 naar alles wat voorbij komt en genieten van de muziek en alles wat we zien. Helaas is de maximum parkeertijd maar 2 uur dus we gaan terug naar de auto. We willen tenslotte geen parkeerboete.

Ik koop nog een gaaf T-Shirt op Main Street en als we dan eindelijk bij de auto aankomen zit er iets onder de ruitenwisser van de voorruit. Eerst dacht is aan een flyer van een of ander feest maar het bleek een bekeuring te zijn. SHIT !!! Het was alleen geen boete omdat de parkeertijd over is maar een boeten omdat we in de verkeerde richting geparkeerd staan. Lullig hoor, weer $40 weggegooid. Helaas kunnen we nu niet meer gaan betalen want dat kan alleen maar tijdens kantooruren. Geen probleem want we komen de volgende dagen toch terug hier.

We rijden terug naar de snelweg en we gaan onderweg bij Deltona naar de Steak 'n' Shake. We zijn daar al diverse keren geweest de laatste vakanties en dat is altijd goed bevallen.

Nou deze keer dus niet ! Na het eten rijden we terug richting de snelweg en ik voel me eigenlijk direct misselijk. Volgens mij is het eten niet goed geweest want na enkele kilometers komt alles eruit. BAH !!

Terug thuis lekker gedoucht en nog TV gekeken. Zo zeg wat doen mijn voeten pijn !!! We kijken ook nog even naar de foto's op de computer.

Woensdag 17 oktober 2007

Zoals elke dag ben ik weer vroeg wakker. Ik ga naar beneden naar de sportschool en ga een half uurtje fietsen. Toen ik weer boven kwam was Ton al wakker. We drinken koffie eten ons ontbijt en vertrekken richting.....Kennedy Space Center. Het is al weer 8 jaar geleden sinds we daar geweest zijn. We rijden via de tolweg US 528 omdat dat de kortste route is. We zijn al wat laat dus kiezen niet voor de binnendoor route. De weersvoorspelling is niet zo goed voor vandaag, er is regen voorspeld. Ach we zien wel.

We beginnen de dag met de bustour. Deze gaat langs alle belangrijke gebouwen en plekken op KCS. Zeer interessant allemaal. De Space Shuttle staat klaar voor lancering volgende week. Vanaf de uitkijktoren is het te zien. Hij staat alleen aan de andere kant van de toren waar hij aan vast staat, dus veel is er niet te zien.

De volgende stop op de tour was bij de enige overgebleven Saturnes raket die ligt opgesteld. Wat een machtig groot apparaat is dat. De raket is voor 98% brandstof en de rest is de capsule waar de astronauten in zaten. Als je daar zo staat dringt pas goed tot je door hoe inmens groot alles is.

In de hal staan ook diverse andere dingen opgesteld waaronder een maanlander, de terugkeer capsule en er staat ook een pilaar met daarop een stuk maansteen wat je kunt aanraken.

Een lekkere salade gegeten en toen naar de laatste stop op de tour, het gebouw waar de onderdelen voor de International Space Station. Dat is best wel een rare gewaarwording als die onderdelen ziet en er dan aan denkt dat die over een tijd in de ruimte zweven. We houden het kort daar want het is al aan de late kant en we willen nog een 3D-IMAX film zien. Als we de film gezien hebben lopen we nog over het terrein en gaan we nog naar de mock up Shuttle en booster rockets. We lopen nog even naar het gedenk monument voor de omgekomen astronauten en dan is het alweer tijd om te gaan. Als we naar de uitgang lopen, via de raketten-tuin, barst de hemel open. Werkelijk een enorme tropische regenbui. We schuilen bij de laatste gift shop en als het weer wat droger wordt gaan we maar naar de auto. Het regent nog flink maar ach we zijn Nederlanders en zijn wel wat gewend. Onderweg wordt het droog en we zoeven lekker in onze Mustang naar 'huis'.

Dinsdag 16 oktober 2007

Vandaag weer een rustdag.

We hebben het echt nodig want elke dag vroeg op en heel de dag in touw met zulke temperaturen hakt er best wel in.

Vandaag dus lekker niets doen. Gewoon een beetje rondrijden en winkeltjes kijken. We besluiten om naar de Florida Mall te rijden en daar een beetje te gaan rondlopen. Als het tijd is om te gaan lunchen gaan we naar de foodcourt. Genoeg eetgelegenheden om uit te kiezen. Van Taco Bell tot Subway en Japans, Chinees, Italiaans en Cubaans. We kiezen Italiaans dus lopen we naar Sbarro. Lekker een pizza punt met breadsticks voor mij en Ton neemt pasta. Na het eten lopen we verder door dit grote winkelcentrum. We lopen binnen bij de Disney Store en de M&M winkel. Kopen wat kleine souveniers en dan is het weer laat in de middag. We gaan nog naar de Wal*Mart en doen wat boodschappen

's-Avonds eten we bij de Denny's op I-Drive en rijden nog even naar Old Town. We lopen een rondje en gaan dan doodmoe van al dat geslenter naar huis. Kijken wat TV, schrijven in het dagboek en kijken naar wat foto's op de PC.

Weer een dag voorbij :-(

Maandag 15 oktober 2007. St.Augustine

Tjonge het is al weer maandag. We zijn alweer 9 dagen hier. Wat gaat de tijd toch snel.
Vandaag gaan we naar 1 van onze favoriete plaatsen in Florida....St.Augustine.

Dat is de oudste stad in de VS. Elk jaar gaan we naar St.Augustine en het verveeld nooit. Het is een ontzettend mooie plaats met veel historische gebouwen, leuke wandelroutes en veel winkeltjes en goede restaurantjes.
De auto geparkeerd bij het oude Castillo de San Marcos en vandaar uit gaan wandelen.

Castillo de San Marcos is gebouwd in 1672 door de Spanjaarden om de Engelsen tegen te houden. Het is nu een National Monument. Klik hier voor meer informatie.

We weten al aardig de weg daar dus zoeken naar dingen hoeven we niet. Eerst doen we het centrum aan en lunchen we ons favoriete restaurant. Een simpel maar zeer goed en gezellig restaurant in de hoofdstraat. Je kunt er lekker buiten eten en dat doen we dus ook.

We willen dit jaar een touristische tour doen met een tourtram maar schrikken van de prijs dus doen het maar niet. $20.- per persoon is een beetje te veel van het goede.

Na de lunch gaan we via de hoofdstraat naar het Flagler College. Dat is 1 van de mooie grote gebouwen net buiten het autovrije wandelgebied. Het was vroeger een 5-sterrenhotel en dat is wel te zien. Het is een prachtig gebouw met veel details.

Deze stad is werkelijk een goede plek om hele mooie foto's te maken. Ik heb er dan ook meer 200 gemaakt. Wil je ze allemaal zien ga dan naar het foto album op onze Picasa webpagina. Klik hier en geniet.....

Aan het einde van de middag gaan we naar het fort terug en gaan aan het water zitten en genieten we van deze prachtige dag. We besluiten om niet via de snelste route terug te gaan maar via de kustweg tot Daytona en dan via de snelweg, i.v.m. de tijd, terug naar Kissimmee. We eten lekker makkelijk en kijken wat TV.

Zondag 14 oktober

Vandaag een lekkere autorit-dag.

Eerst lekker een beetje uitgeslapen op ons gemak een ontbijt gemaakt. Gewoon lekker een boterham met kalkoen, honingham en melk en Tropicana sinasappelsap. Heerlijk...... De laatste tijd zijn we die Amerikaanse ontbijten echt beu. Al die eieren, die pannenkoeken, die bacon van ons hoeft het niet meer zo. Dus gewoon lekker op z'n Hollands. We hebben bij de Wal*Mart een groot koffiezet apparaat gekocht want zo'n kleintje van het hotel is maar niks. 1 bakkie tegelijk en die is nog niet eens groot genoeg om onze grote Starbucks mok te vullen. Voor $9.- een zetter die 12 bakken kan maken. Genoeg voor die 2 halve liter mokken te vullen.

Na het ontbijt in de auto gestapt, kaart op schoot en rijden maar. Leuk via de kleinste weggetjes op de kaart het achterland van Orlando in. Via mooie plaatsjes als Howey In The Hills, Tavares richting Ocala National Forrest.

Ocala National Forrest is een prachtig inmens groot bos met leuke kleine weggetjes en mooie uitkijk plekken. We stoppen even bij het Visitors Center. Verleden jaar zijn we hier ook naar binnen geweest en wat rondgekeken, maar dit jaar blijven we lekker buiten en maken wat foto's.

Ik kijk nog wat rond en toen viel mijn oog op de grootste spin die wij ooit in de vrije natuur hebben gezien. Echt bizar.

Toen we het bos uit waren hebben we geluncht en zijn we via de kustweg US1 en A1A teruggereden naar Kissimmee. We vinden het echt heerlijk om zo rond te rijden en gewoon overal en nergens heen te gaan. Je ziet echt veel en je kocht van alles tegen. Zo zie je tenminste het echte Florida en niet alleen maar toeristen met Mickey oren op, Shamu op hun T-shirts en outlet winkelcentra's met volbepakte mensen met hun honderden tassen met goedkope kleding. Daar is niets mis mee maar niet elke dag.

Wat een heerlijke dag was het weer.
's-Avonds gegeten bij Denny's. De serveerster was zo'n echte gezellige Amerikaanse dikke negerin. Het was niet druk in het restaurant dus ze kwam gezellig bij ons staan en kletsen. Wat een grappige vrouw was dat.

Zaterdag 13 oktober 2007. Ford Power Festival

Vandaag een dag waar we al een tijd naar uitkijken. Ford Power Festival op Moroso. Een 2-daags race evenement met hoofdzakelijk Ford-producten. Ook de aftermarket is er ruimschoots aanwezig.
Het is wel een flink eind rijden naar Moroso Raceway Park maar het is het absoluut waard. We vinden het altijd leuk om helemaal binnendoor er naar toe te rijden, via de US192 en US441. De US441 is één van de oudste noord/zuid verbindingen in Florida.

Op het parkeerterrein staat de meest mooie en vreemde voertuigen:

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
De dag op Moroso begon rustig met een wandeling over het middenterrein langs alle stands van de producenten van race producten en tuners.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Op het terrein van de verkiezing van mooiste auto stonden de meest mooie Mustangs van oud tot het nieuwste model, echt bijzonder mooie exemplaren. Over het gehele terrein stonden de meest mooie wagens.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Toen de races begonnen zijn we op de tribune gaan zitten en genieten. De meest mooie en snelle wagens racede de kwart mijl. Voor het eerst werd er gereden onder de 6,90 seconden.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Ook is er dit jaar een nieuwe race-klasse.....DIESEL ! We hadden al eerder diesel pick-ups zien racen maar dit sloeg werkelijk alles. Dikke vette pick up's van ruim 2800 kg rijden met gemak 400meter in 10 seconden en rijden dan 200km/u. Je gelooft je eigen ogen niet...en oren trouwens ook niet. Wat een geluid, wat een snelheid, wat een rook!!!!

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Een tijd staan te praten met 1 van de jongens die zo'n pick up rijdt. Hij is ook actief in de NHRDA, de diesel tak van de National Hot Rod Association. Die jongens zijn echt actief bezig om hun diesel truck sneller te krijgen.
Ze vijlen een stuk van de zuigers in de motor af zodat de compressie lager wordt zodat ze hogere toerentallen kunnen draaien dus meer kracht hebben. Maar omdat de compressie lager is kunnen ze niet meer op diesel starten dus starten ze de motor op ether. Als de motor loopt schakelen ze over op diesel.

Al met al een zeer geslaagde en leerzame dag.

Terug via de US95 en US441, onderweg gegeten bij Appelbee's.

Vrijdag 12 oktober Fantasy of Flight

Vandaag naar Fantasy of Flight.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Dankzij Michael66 van het Florida Forum gaan we voor de helft van de prijs. Nog bedankt ;-)

De eigenaar van Fantasy of Flight, Kermit Weeks, is een olie miljardair en zijn doel is het in de lucht houden en restaureren van oude vliegtuigen.

De hangars zijn in Art Deco stijl gebouwd en bijzonder mooi.
Er zijn rondleidingen door de verschillende afdelingen, van houtbewerkers tot restauratie afdelingen. Ook vliegen ze elke dag een oud vliegtuig, die ze zo uit de collectie plukken, voor het publiek.

Toen we binnen kwamen werden we geadviseerd door de mevrouw bij de kassa om direct door te lopen naar buiten omdat de rondleiding over het terrein binnen 5 minuten zou vertrekken. Buiten stond inderdaad het karretje waarmee ze over het terrein rijden klaar voor vertrek. De rondleiding wordt gedaan door mensen die echt alles weten van de vliegtuigen, motoren en andere onderdelen die ze je laten zien. In de eerste hangaar stonden tientallen motoren van allerlei verschillende types opgesteld en de man die ons rondleidde wist er werkelijk alles van en stond ook uitgebreid van alles te vertellen.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.

Na een lange gedetailleerde uitleg over alle motoren reden we verder naar een hangaar waar allerlei vliegtuigen stonden die nog in elkaar gezet en gerestaureerd moeten worden.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.

Er staan daar verschillende vliegtuigen uit allerlei periodes en landen. Kermit Weeks heeft veel vliegtuigen gekocht en een groot gedeelte staat nog als bouwpakket opgeslagen. Het zijn o.a. vliegtuigen uit WOII die gebruikt zijn in Hollywood waar ze in opdracht van Defensie propaganda films maakte en die toen zijn 'vergeten' en al die tijd in Hollywood zijn gebleven en na de oorlog zijn gebruikt als o.a. windmachines.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Na deze zeer interessante verhalen gaan we verder naar de volgende hangaar. Deze staat aan de andere kant van het terrein. Tijdens de rit daar naar toe rijden we langs één van de mooiste vliegtuigen ooit gebouwd. De Lockheed Constellation. Het exemplaar wat hier staat ziet er wat slecht uit maar is nog steeds luchtwaardig en is ook hierheen gevlogen door Kermit Weeks.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
In de laatste hangaar staan allemaal vliegtuigen uit WOII die totaal zijn gerestaureerd. Er staan Amerikaanse en Duitse vliegtuigen.

Ook staan er vele Rolls Royce Merlin V12 motoren. De meeste zijn gebruikt maar er staat 1 totaal nieuwe bij. Deze is in de fabriek getest, in een kist gedaan en pas hier in Florida weer uit de kist gehaald. Hij heeft zo'n 65 jaar in de kist gezeten. Op de achtergrond in de foto zie je nog een kleine helikopter. Deze is zeer speciaal want hij heeft kleine straalmotoren op de wieken. Het is een experimentele helikopter, en heeft zeer weinig gevlogen. Logisch want het is gevaarlijk en zéér lawaaiig. Hij is 1 keer gestart hier en gaf geluidsoverlast in de zeer wijde omgeving.

Na de alle uitleg over al deze vliegtuigen gaan we terug naar het hoofdgebouw. De tour is afgelopen. Veel interessante dingen gezien en veel interessante dingen gehoord. We lopen terug naar de hoofdingang omdat toen we binnen kwamen we de entree naar het museum hebben overgeslagen. De speciale entree zit achter 2 grote zware leger gordijnen en bestaat uit een "walk-thru"door de geschiedenis van vliegen in oorlogstijd.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Echt super gaaf, van luchtballon naar WOI naar WOII. In het gedeelte over WOII staat een originele bommenwerper waar je doorheen moet. Alles om je heen is echt, de geluiden en zelfs geuren. Maar ook het vliegtuig beweegt een klein beetje en als je er door heen loopt lijkt het net of hij vliegt. De bommenluiken gaan echt open en als je erin kijk je zo naar de aarde die onder je door trekt. Ook zie je de bommen vallen en dan gaan de luiken weer dicht. Levensecht allemaal en zeer indrukwekkend. Via de onderkant van het vliegtuig verlaat je het toestel en kom je op een vliegveld terecht waar die bommenwerper dan staat en er onderhoud wordt gepleegd. Echt geweldig allemaal....zeer mooi gemaakt.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.

Na de "walk-thru" kom je in de eerste hangaar uit. Daar staan allemaal stuk voor stuk perfect gerestaureerde, of van het origineel nagebouwde vliegtuigen. Ook staan er diverse cockpitten waar je in kunt.
En ja natuurlijk.....

Dit zijn enkele van die vliegtuigen die in hangaar 1 staan. 's-Middags rond 13.30 uur vliegen ze altijd met een toestel uit de collectie. Vandaag is het de Bücker Jüngmeister. Echt geweldig dat al deze vliegtuigen vliegklaar zijn.
Eerst wordt er het één en ander verteld over dit vliegtuig en dan gaan ze er mee vliegen. Dit is gelijk een mooie gelegenheid om mijn nieuwe fotocamera goed uit te testen. Bewegende objecten met mij telelens fotograferen. Echt een uitdaging. Gelukkig krijg ik hulp van een Engelsman die ook een Canon 400D heeft. Deze man gaat veel vliegshows af en geeft goede raad aan me hoe ik de camera moet instellen voor mooie foto's. Ik geloof dat het aardig is gelukt.

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Na de demonstratie was het tijd voor de lunch. Het restaurant, dat in het hoofdgebouw zit, is van binnen totaal in Art-Deco stijl. Geweldig mooie muurschilderingen, lampen en meubelen. De keuken en eetcounter zijn in prachtige "diner-stijl".

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Het eten is gewoon, niets bijzonders maar wel van goede kwaliteit. We hadden allebei Hot Chicken Strips, de serveerster had gezegd dat ze goed pikant waren. Maar ja dat horen we vaker dus dat zal wel meevallen dachten we. Nou we moesten haast de brandweer bellen om onze monden te blussen. Maar goed dat we gratis Refills kregen van onze frisdranken.

Dit zijn nog enkele prachtige voorbeelden van de mooie Art Deco stijl die je overal terug vindt:

©2007 by Bonky/WSM PhotoStudio The Netherlands.
Na het eten bekijken we op ons gemak de rest van de verzameling en doen we nog een rondje Gift Shop en zo is het al weer laat in de middag en gaan we terug naar huis. We nemen natuurlijk een binnendoor route via o.a. Lake Alfred.
's-Avonds lekker makkelijk gedaan met eten want de lunch was al aardig zwaar. Na het avond eten gaan we nog even naar Old Town. Daar is de Friday Night Cruise met allerlei auto's van begin jaren 70 tot nieuw. Het is wel niet zo interessant als de Saturday Night Cruise, maar wel gezellig. De Dodge Charger Club is in grote getale aanwezig. Erg leuk.